امروزه والدین و مربیان به دنبال روشهای مؤثری هستند تا فرایند یادگیری را برای کودکان جذابتر و پربارتر کنند. استفاده از داستانگویی در یادگیری کودکان یکی از قدرتمندترین این روشها است که به طور طبیعی با کنجکاوی کودک همسو میشود و دامنهٔ یادگیری را فراتر از متن کتابی محدود میکند. با استفاده از داستان، مفاهیم پیچیده به زبان ساده و قابل فهم بدل میشوند و ذهن کودکان به شبیهسازی تجربی تشویق میشود.
وقتی کودکان با یک داستان، شخصیتها و ماجراها را دنبال میکنند، مغز آنها درگیر پاسخهای عاطفی و شناختی میشود که به بهبود حافظه کوتاهمدت و بلندمدت کمک میکند. به عنوان نمونه، یادگیری تاریخچهٔ یک رویداد با روایت داستانی با استفاده از تقطیعٔ روایتی، زمانبندی رویدادها و شخصیتهای مختلف، به شکستن سطوح پیچیدگی کمک میکند و یادگیری را لذتبخش میسازد. در مقاله ای که در سایت دکتر سمیه رحمت قرار داده شده است به فواید استفاده از داستانگویی در یادگیری کودکان می پردازیم.
مزایای داستانگویی برای یادگیری زبان و مهارتهای زبانی
استفاده از داستانگویی در یادگیری کودکان به طور طبیعی محیطی غنی از واژگان تازه، عبارات هماهنگ و سبکهای بیانی مختلف ایجاد میکند. کودکان در فرایند دنبال کردن داستان با شنیدنِ جملات متنوع، تلفظها را میشنوند و علاوه بر درک مفاهیم، بهبود مهارتهای شنیداری و گفتاری را تجربه میکنند. تکرار و بازگویی بخشهای کلیدی داستان سبب تثبیت واژگان نو میشود و کودک را برای استفادهٔ عملی از آنها در مکالمات روزمره آماده میکند. همچنین، روایتهای کوتاه با قالبی مانند نشانهگذاری زمانی رویدادها، به یادگیری تاریخ و ترتیب رویدادها کمک میکند و مفاهیم زبانی مانند نیمفصلها، ضمایر و افعال را در متنهای ملموستری ارائه میدهد.
روایت به عنوان ابزار تقویت تفکر نقادانه و حل مسئله
داستانها نه فقط برای حفظ واژگان، بلکه برای پرورش تفکر نقادانه و حل مسئله طراحی میشوند. زمانی که کودکان در قالب داستان به چالشهای گوناگون روبهرو میشوند، باید نتیجهگیری کنند، فرضیه بسازند و راهحلهای متفاوت را مقایسه کنند. این فرایند، مهارتهای استدلال، تشخیص شباهتها و تفاوتها، و همچنین توانایی تصمیمگیری را تقویت میکند. مربیان میتوانند با پرسشهای باز در حین روایت، کودک را به تفکر عمقی ترغیب کنند: «اگر شخصیت الف کار دیگری انجام میداد، نتیجه چه بود؟» یا «چه تفاوتی در نتیجه وقتی که زمان رویدادها تغییر میکند ایجاد میشود؟» چنین گفتگوهایی سطح درک مطلب را ارتقاء میدهد و یادگیری را به تجربهای فعال تبدیل میکند.

راهکارهای عملی برای اجرای داستانگویی در کلاس و خانه
برای بهرهگیری حداکثری از استفاده از داستانگویی در یادگیری کودکان، چند استراتژی ساده و کارآمد وجود دارد:
- انتخاب داستانهای مرتبط با هدف یادگیری: داستانهایی که به موضوعی مانند علوم، ریاضیات، یا مهارتهای اجتماعی ارتباط دارند، میتوانند مفاهیم درسی را به صورت ملموس توضیح دهند.
- استفاده از چند حواس: همراه با روایت، از تصاویر، عبارات صوتی و ابزارهای دیداری استفاده کنید تا فرآیند یادگیری چندحسی شود. این کار به تقویت درک مفهومی و حافظه تصویری کمک میکند.
- تشویق به بازگویی و تکرار: کودک را دعوت کنید تا داستان را با کلمات خودش بازگو کند یا آن را با بازیهای نمایشی اجرا کند. بازگو کردن به تقویت هماهنگی بین زبان گفتاری و شنیداری کمک میکند.
- روایت پویا با تغییر صدا و جسارتهای صوتی: تغییر در صدا، لحن و سرعت روایت، توجه کودک را بالا میبرد و انگیزه برای ادامهٔ یادگیری را افزایش میدهد.
- جمعبندی و بازخورد ساختاری: پایان هر داستان، نکات کلیدی را با کودک مرور کنید و از او بخواهید مفاهیم را به زبان خود توضیح دهد. بازخورد مثبت و راهنمایی دقیق باعث تثبیت یادگیری میشود.

راهنمای طراحی «داستانهای آموزشی» برای معلمان و والدین
اگر هدف شما طراحی محتوای داستانی برای یادگیری است، این مراحل را مدنظر قرار دهید:
- تعیین هدف یادگیری: روشن کنید که میخواهید کودک چه مفهومی را بیاموزد و چه مهارتهایی را تقویت کند.
- خلق شخصیتهای قابل درک و مرتبط: شخصیتهایی با ویژگیهای قابل تشخیص برای کودک انتخاب کنید تا ارتباط عاطفی با داستان برقرار شود.
- گرهگشایی و ساختار روایی منظم: هر داستان باید یک مقدمه، چالش، اوج و نتیجه مشخص داشته باشد تا نظم تفهیم برقرار باشد.
- گنجاندن بازنماییهای تعاملی: فرصتهایی برای پرسش، پیشنمایی و فعالیتهای کوتاه در طول روایت ایجاد کنید تا یادگیری فعال باشد.
- تطبیق با سطح سنی و زبان: واژگان و پیچیدگی جملات را با سطح سنی کودک همسو کنید تا درک مطلب بهینه باشد.
نتیجهگیری
استفاده از داستانگویی در یادگیری کودکان نه تنها به بهبود حافظه و درک مطلب کمک میکند، بلکه انگیزهٔ کودکان برای یادگیری را تقویت میکند. با ترکیب روایتهای هدفمند، تصاویر جذاب و فرصتهای تعاملی، یادگیری به تجربهای فراموشنشدنی تبدیل میشود. اگر بتوانید با روایتی منظم و پویا، مفاهیم درسی را به زندگی روزمرهٔ کودکان پیوند دهید، اثر پایدارتری خواهید داشت و کودکان را به یادگیری مستمر تشویق میکنید.